Journaliste Marjon van Dalen uit Hoevelaken maakt in aanloop naar Women Unlimited 2016 een aantal bijzondere portretten over vrouwelijke vluchtelingen in Nederland.
Het verhaal van de Syrische Roulav Balkilo
,,Ik dacht dat ik zou sterven die nacht’’
Roulav Balkilo is 23 jaar en studente wiskunde. Ze is afkomstig uit de Syrische stad Aleppo en vorig jaar vluchtte ze samen met haar vader en broertje naar Nederland. Ze wacht nu op haar verblijfsvergunning. Liefst zou ze haar kostbare tijd gebruiken om verder te gaan met haar studie. Maar ze weet dat ze geduld moet hebben. Ze probeert sterk te zijn door zich te richten op de toekomst en de hoop niet te verliezen.
In de stad Aleppo beleefde ze een nacht die ze nooit meer zal vergeten. ,,De bommenwerpers kwamen middenin de nacht. Overal was het aardedonker. We hadden geen elektriciteit en we konden niks zien. Alles dreunde, we konden elkaar nauwelijks verstaan. We zagen alleen de flitsen van de ontploffingen. Het bleef maar doorgaan’’. Zo heftig als dit was het nog niet eerder. ,,Ik dacht ik dat ik zou sterven die nacht. Ik was zo bang’’. Samen met haar twee medestudentes kruipt Roulav in een bed. ,,We hielden elkaars handen stevig vast. Alle drie dachten we: dit is ons einde. We beefden van de spanning. Samen hebben we gebeden of de bommen alsjeblieft mochten stoppen, en voor vrede’’. Na twee uur vertrekken de bommenwerpers eindelijk. Bij het opgaan van de zon zien ze dat de straat achter hun flat totaal is weg gevaagd. Er is niets meer van over…
lees het volledige verhaal op oneworld.nl/roulav
Het verhaal van Mari Tashtidji
,,De eerste stap bij elke nieuwe situatie is de moeilijkste’’
De Amersfoortse Mari Tashtidji (42) heeft een levensverhaal waar niemand jaloers op is: ze moest zestien jaar geleden hoogzwanger met een dochter van 2,5 jaar vluchten uit Syrië omdat ze werd bedreigd. Door een verschrikkelijk misverstand was haar man in de gevangenis in Syrië beland en onvindbaar.
Omdat Mari geen broer, geen vader en een onvindbare man had in Syrië, belandde zij in een onmogelijke sociale positie. ,,Ik werd zwaar onder druk gezet door mensen die dingen van mij wilden. Mijn oude moeder werd geslagen om mij te intimideren. Daarom besloot ik haar mee te nemen en samen met haar te vluchten naar Nederland. Het hele verhaal is moeilijk uit te leggen, maar geloof me, in een land als Syrië heb je een man nodig die je beschermt. Als je die niet hebt dan maken mensen misbruik van je. In mijn land zien ze een vrouw als zwak.’’
Eenmaal als vluchteling aangekomen in Nederland, volgden vele zware jaren inclusief een miskraam en een formele echtscheiding. Maar als er vandaag een ding van Mari gezegd kan worden, dan is het in elk geval niet dat ze zwak is. Het tegenovergestelde is waar. Mari: ,,Mijn problemen hebben mij sterk gemaakt’’. Met een twinkeling in haar ogen vertelt ze over haar vrijwilligerswerk als tolk arabisch-nederlands. ,,Ik hou ervan om voor mensen te zorgen. Alle dingen die ik zelf heb mee gemaakt, kan ik nu gebruiken om andere mensen te helpen. Ik weet wat het is om te leven in onzekerheid. In mijn contact met nieuwe vluchtelingen zeg ik vaak: ,,Lieve schat, de eerste stap bij elke nieuwe situatie is de moeilijkste. Ik kan het weten, want ik heb het zelf mee gemaakt!’’
Op de vraag waar ze zelf haar inspiratie vandaan haalt, wijst ze naar het levensgrote kruisbeeld in haar eenvoudige woonkamer: ,,Ik doe dit werk met plezier, want ik weet dat er iemand is die in mij gelooft’’.
Mari is werkzaam als vrijwilliger tolk Arabisch/Nederlands. Daarnaast doet ze vrijwilligerswerk in Amersfoort voor NVA, voor het St. Pieters en Bloklands Gasthuis en voor de Schaapskooi. Ook voor Gastgezin Amersfoort is ze actief betrokken als tolk en gesprekspartner voor nieuwe vluchtelingen.
